puur kind

ik ben wie ik ben

De liefdevolle ruimte

11 jaar, eerste klas voortgezet onderwijs.

“Mama, mijn rug doet zeer van de zware tas en dan dan moet ik al die trappen op en steeds naar een ander lokaal. Boeken en schriften in en uit mijn tas, en ik zie steeds een andere docent. Ik was ook mijn etui vergeten in het klaslokaal. En morgen heb ik gym en dan heb ik maar 5 minuten om bij de sportvelden te komen.”

“Lieverd, ik begrijp je. Adem in en adem uit. Wat is belangrijk?”
“Dat ik rustig blijf en niet ga stressen.”
“En wat is het allerbelangrijkste?”
“Mijn gezondheid en hoe ik me voel.”

Een hooggevoelig kind laat jou zien dat het wezen dat wij zijn niet gemaakt is voor een leven in stress. Het systeem raakt overprikkeld en fysieke en mentale klachten kunnen het gevolg zijn.

Als ouder mag je vooral begrip tonen voor de ervaring die je kind heeft. Een veilige haven bieden. Kom maar even hier in mijn armen lieverd, het is oké. Adem in, en adem uit. Het lichaam ontspant en de zorgen voor morgen vervagen. Dit kan alleen als jij ook ontspannen bent en in het moment kunt zijn. Wat vraagt het moment van je? Wat heeft je kind nodig?

Gisteren ben ik naast Thomas in bed gaan liggen. Warmte, geborgenheid, veiligheid. Knuffels, aanrakingen, samen ademhalen. Hij kwam tot rust.

De liefdevolle ruimte zijn: je hoeft niet te praten, je hoeft niet te verzachten, je hoeft niks op te lossen.
Je mag er gewoon zijn.

Hartekracht

Onophoudend roept de wereld
doe dit, doe dat,
wees zus, wees zo

De hele dag door
worden kinderen afgeleid
van hun innerlijke stem en hartekracht

Is het dan zo gek
dat een kind opstandig wordt
overprikkeld raakt
en niet meer wil luisteren?

Kinderen weten diep van binnen
dat de stem van hun hart
het enige is dat telt

Dankjewel voor jouw zijn

Dankjewel voor jouw oprechte lach
Zo leer ik dat ik mag  genieten van het leven

Dankjewel voor jouw intense verdriet
Zo leer ik dat tegenslagen en verlies bestaan

Dankjewel voor jouw verankerde zelfvertrouwen
Zo leer ik de kracht in mezelf ontdekken

Dankjewel voor jouw onvoorwaardelijke liefde
Zo leer ik dat ik oké ben zoals ik ben

Dankjewel voor jouw innerlijke rust
Zo leer ik de stilte in mezelf vinden

Wat jij me aanreikt in stilte, zegt meer dan duizend woorden

Hoe ik een uitdaging in het ouderschap op een andere manier aanpakte…

Als we willen dat onze kinderen opgroeien als zelfbewuste volwassenen, mogen we ervoor zorgen dat ze al vroeg hun eigen keuzes leren maken en we ze zelfreflectie bijbrengen.

Kinderen van deze tijd willen ervaren dat ze vrij zijn en hun eigen keuzes kunnen maken. Ze voelen zich vaak wijzer dan hun leeftijd en willen behandeld worden als gelijken.

Hoe ga je daarmee om als ouder wanneer je weet dat je bepaalde zaken toch een beetje wil sturen? Ik deel graag een voorbeeld met je.

Mijn zoon van inmiddels 11 heeft een zeer sterke wil en doet graag wat hij in zijn hoofd heeft. Toen hij een stuk jonger was, was het tanden poetsen vaak een strijd. Tot ik op een avond zei: ‘Oké, jij kiest. Het zijn jouw tanden. Jij besluit of je er goed voor wil zorgen.’ Hij stopte meteen met de strijd en keek me verbaasd aan. Vanaf dat moment was het tandenpoetsen geen probleem meer.

De kunst van opvoeden is dat je de verantwoordelijkheid voor de ontwikkeling van je kind steeds bij je kind teruglegt, uiteraard met jouw liefdevolle begeleiding. Het is de uitdaging om jezelf steeds uit de weg te gaan en je af te vragen ‘Wat is de lering die ik wil meegeven?’

Bij mij is de strijd in huis 7 jaar geleden gestopt – ik hoop dat ik jou mag inspireren voor meer rust en balans in huis. Bekijk gerust de mogelijkheden in mijn webshop >>

 

Hoe de opvoeding van kinderen te maken heeft met onze inprentingen

Wie was jij voordat de wereld je vertelde wie je moest zijn?

Hoe de opvoeding van je kind te maken heeft met jouw inprentingen en aanpassingsgedrag…

In onze samenleving worden kinderen getemd omdat de overtuiging bestaat dat kinderen moeten leren gehoorzamen om uit te groeien tot brave burgers. Het gevaar van deze beperkende overtuiging is dat aanpassingsgedrag vrijwel altijd leidt tot het verlies van de eigen identiteit.

De meeste mensen deugen en de mens is van nature goed, en het is juist deze ware natuur die gevoed mag worden en niet in de kiem gesmoord. Als ouders en opvoeders dragen we de verantwoordelijkheid om de ware natuur van kinderen te erkennen en te voeden. Dat gaat het beste wanneer we ons herinneren wie wij waren voordat wij getemd werden.

Wie was jij voordat de wereld je vertelde wie je moest zijn?

Welke waarheid heb je overgenomen, die niet van jou is en jou eigenlijk niet meer dient? 

Als kindertolk vertaal ik de spiegel die kinderen hun ouders voorhouden. Wist je dat het vaak te maken heeft met getemd zijn, aangepast zijn? Met niet meer weten wie je echte zelf is? Je (jonge) kind weet dat nog wel, en daarom kan het soms botsen of begrijpen jullie elkaar niet.

De uitnodiging? Accepteer en eer de ware aard van je kind: ongetemd en ongeremd, uitbundig, levenslustig, creatief en vol van liefde.

 

Durf je los te laten?

Durf je los te laten? Durf je jezelf uit de weg te gaan zodat je kind vrij is om zich te ontplooien volgens haar unieke blauwdruk?

Wanneer je toeschouwer bent van je kind die een voetbalwedstrijd speelt of meedoet aan een turncompetitie, sta je aan de zijlijn of zit je op de tribune. Je bemoeit je niet met het spel of de oefening en als je dat wel doet, leid je haar alleen maar af. Voorafgaand aan de wedstrijd heb je vertrouwen getoond in je kind en je hebt jouw verwachtingen over de uitkomst losgelaten. Jouw aanwezigheid geeft je kind kracht en positieve energie.

Gebruik deze metafoor voor het dagelijks leven. Je staat aan de zijlijn, en niet in de wedstrijd.

Als ouder hebben we niet het recht om ons te bemoeien met het levenspad van ons kind. Hebben we het zelf perfect voor elkaar of worstelen we nog met innerlijke balans en het vinden van geluk? Is het dan niet egoïstisch om te denken dat wij kunnen bepalen hoe ons kind zou moeten leven? Het is niet onze taak om kinderen gelukkig te maken. Kinderen kunnen zichzelf gelukkig maken, wanneer wij ze de ruimte geven om dit zelf te ontdekken.
Onze rol is dan ook voorwaardenscheppend: we willen bijdragen aan een stevig fundament van waaruit kinderen zich kunnen ontplooien. Deze voorwaarden zijn veiligheid en verbinding.

Een veilige haven
Het spreekt voor zich dat in een gezinssituatie waarin er fysiek of emotioneel geweld is, kinderen een groot gevoel van onveiligheid ervaren. Ik richt mij nu niet op die situaties, maar op de situatie waarin de ouders er niet kunnen zijn voor hun kind omdat ze zelf uitdagingen ervaren. Denk aan een depressieve ouder, of een ouder die een burn-out heeft, of een ouder die haar kind-trauma nog niet te boven is gekomen. Ouders vergeten soms dat kinderen dezelfde uitdagingen ervaren als wij. De wereld is hard en liefdeloos, er moet zoveel, er is tegenslag en tekort en ga zo maar door. Er zijn zoveel prikkels voor kinderen in deze tijd, dat ze bij hun ouders op zoek gaan naar rust en een plek om te zijn: een veilige haven.

Wanneer het stormt in de haven, slaan de boten tegen de kant. Wanneer wij als ouder wankelen, wankelen kinderen met ons mee. Sterker nog, wanneer wij innerlijk niet in balans zijn, zullen kinderen er alles aan doen om die balans te herstellen. Ze nemen als het ware een deel van onze taak over. Dit gebeurt bijvoorbeeld bij kinderen die agressief gedrag vertonen. Vaak is er sprake van een ouder die emotioneel uit balans is en de rol van natuurlijk leider niet of even niet kan vervullen.

Mensen die een hond hebben zullen dit herkennen: als baas ben je de roedelleider, de leider van de groep. Als een baasje deze taak verzaakt om welke reden dan ook, gaat de hond agressief gedrag vertonen. ‘Doe jij het niet, dan doe ik het wel’, lijkt het te zeggen. En zo werkt het ook voor kinderen. Er zijn voor je kind is daarom vooral zorgen dat jij er staat. Dat jij in balans bent, of in ieder geval streeft naar innerlijke balans. Belast je kind niet met dingen die jij nog los te laten of aan te pakken hebt. Zie je dat dit een win-winsituatie is?

Focus je niet op het veranderen van je kind, maar focus je op jouw binnenwereld. Creëer een plek van onvoorwaardelijke liefde in jezelf zodat alles wat je doet en zegt gebaseerd is op liefde.

Deze blog is een fragment uit het boek De volmaakte ouder. Vijf inzichten voor bewust ouderschap. Wil je op de hoogte worden gesteld wanneer het boek uit komt? Stuur een mailtje naar saskia@hetnieuwekind.nl met als onderwerp “Interesse boek”.

De liefdevolle ruimte

11 jaar, eerste klas voortgezet onderwijs. "Mama, mijn rug doet zeer van de zware tas en dan dan moet ik al die trappen op en steeds naar een ander lokaal. Boeken en schriften in en uit mijn tas, en ik zie steeds een andere docent. Ik was ook mijn etui vergeten in het...

Hartekracht

Onophoudend roept de wereld doe dit, doe dat, wees zus, wees zo De hele dag door worden kinderen afgeleid van hun innerlijke stem en hartekracht Is het dan zo gek dat een kind opstandig wordt overprikkeld raakt en niet meer wil luisteren? Kinderen weten diep van...

Dankjewel voor jouw zijn

Dankjewel voor jouw oprechte lach Zo leer ik dat ik mag  genieten van het leven Dankjewel voor jouw intense verdriet Zo leer ik dat tegenslagen en verlies bestaan Dankjewel voor jouw verankerde zelfvertrouwen Zo leer ik de kracht in mezelf ontdekken Dankjewel voor...

Hoe ik een uitdaging in het ouderschap op een andere manier aanpakte…

Als we willen dat onze kinderen opgroeien als zelfbewuste volwassenen, mogen we ervoor zorgen dat ze al vroeg hun eigen keuzes leren maken en we ze zelfreflectie bijbrengen. Kinderen van deze tijd willen ervaren dat ze vrij zijn en hun eigen keuzes kunnen maken. Ze...

Hoe de opvoeding van kinderen te maken heeft met onze inprentingen

Wie was jij voordat de wereld je vertelde wie je moest zijn? Hoe de opvoeding van je kind te maken heeft met jouw inprentingen en aanpassingsgedrag… In onze samenleving worden kinderen getemd omdat de overtuiging bestaat dat kinderen moeten leren gehoorzamen om uit te...

Durf je los te laten?

Durf je los te laten? Durf je jezelf uit de weg te gaan zodat je kind vrij is om zich te ontplooien volgens haar unieke blauwdruk? Wanneer je toeschouwer bent van je kind die een voetbalwedstrijd speelt of meedoet aan een turncompetitie, sta je aan de zijlijn of zit...