Veel ouders en met name moeders hebben moeite om tijd voor zichzelf vrij te maken. In mijn werk als Kindertolk en Oudercoach hoor ik vaak dat ouders het egoïstisch vinden om zichzelf als prioriteit te stellen, of dat het simpelweg niet mogelijk is door de zorg voor het gezin.
In deze blog leg ik je uit waarom het belangrijk is voor je kind dat je jezelf vaak genoeg op 1 zet, en dat er altijd meer mogelijk is dan je denkt.
Reden 1: jouw energie is belangrijk
Zelfliefde ontwikkelen is belangrijk om goed in je vel te zitten.
Je kan niet weggeven wat je niet in je hebt. Of beter gezegd: je kan ALLEEN weggeven wat je in je hebt.
Vergelijk jezelf even met een glas water. Als jouw glas half vol is, en je geeft die helft weg aan je kinderen, wat heb je dan nog over? Heb je dan nog energie om gezellig te zijn, en kan je dan nog het geduld opbrengen om er met aandacht voor ze te zijn? Pas als jouw glas vol is en zo vol is dat het overstroomt, dan heb je genoeg om te delen.
Of het nu gaat om positieve energie, zelfliefde, rust, kalmte, geduld, creativiteit: geef het eerst aan jezelf en zorg dat jouw kopje altijd goed gevuld is. Vanuit een tekort kan je niks geven.
Je gaat je nu realiseren dat het idee dat je door door door moet voor je kinderen en dat het egoïstisch zou zijn om aan jezelf te denken, eigenlijk heel tegenstrijdig is. Alles wat jouw kind “krijgt” als je jezelf weg geeft, is een geïrriteerde ouder die niet met aandacht bij het kind kan zijn. Kinderen voelen aan of jouw energie vol is of vanuit een schamel bodempje komt. Weg dus met het schuldgevoel!
Een andere voorwaarde om makkelijk te kunnen geven, is dat je kunt ontvangen (zonder schuldgevoel). Ook dit vinden veel vrouwen heel lastig. Ze durven vaak niet om hulp te vragen, of sluiten zich zo af voor de liefde en aandacht van mensen in hun omgeving, dat ze de energie blokkeren. Een andere vorm van ontvangen is in welke mate je het toestaat om positieve gevoelens aan jezelf te geven. Zelfliefde, zelfrespect, compassie voor jezelf: is dit in voldoende mate in jezelf aanwezig?
Je kan niet onvoorwaardelijk van je kind houden als je niet eerst onvoorwaardelijk van jezelf houdt. Als je diep van binnen jezelf niet waardeert en geen zelfliefde voelt, hoe kan een kind dan leren van zichzelf te houden?
Reden 2: je kan niks verbergen – jouw energie liegt niet
Jouw kind voelt haarfijn aan hoe jij in je vel zit, ook al denk je dat je het verborgen kan houden. Er vindt continue energie-uitwisseling plaats tussen jou en je kind. Als jij een dagje naar de sauna bent geweest, kom je heel anders thuis dan na een stressvolle dag op het werk. En heb je wel eens gemerkt hoe jouw kind dan op je reageert?
Door goed voor jezelf te zorgen, houd je je energielevel op pijl en houd je de sfeer goed in huis. En met name voor hooggevoelige kinderen is dit heel belangrijk. Die zijn namelijk extra gevoelig voor energie en emoties van anderen.
Dus als je je kind wil helpen, ga dan lekker naar de sauna 😉
Reden 3: Als je jezelf wegcijfert, zend je een negatieve boodschap uit naar je kind
Als ouder ben je een groot voorbeeld voor je kind. Een natuurlijk leider, een rolmodel. Je brengt veel meer over op je kind dan waar jij je bewust van bent.
Bruce Lipton, celbioloog en schrijver van het boek “De biologie van de overtuiging”, laat in zijn publicaties en video’s zien dat 95% van al jouw handelen voortkomt uit je onbewuste.
In zijn video Conscious versus unconscious behavior, legt Bruce Lipton uit dat de belangrijkste pijler voor bewust ouderschap is dat je je als ouder eerst bewust wordt van je eigen gedachten en patronen.
Wat draag jij allemaal bij je aan bagage? Welke beperkende overtuigingen, vastgeroeste patronen, eventuele jeugdtrauma’s sleep jij nog dagelijks mee in je systeem?
Het kan bijvoorbeeld zijn dat je (onbewust) jezelf wegcijfert in de zorg voor je partner en gezin. Je doet dat uiteraard vanuit liefde en de beste bedoelingen. Maar het heeft weinig met liefde te maken. Allereerst mist er een gezonde portie zelfliefde. Je hebt het nu eenmaal nodig om goed voor jezelf te zorgen. Maar ook doe je er je kinderen (en partner!) mee te kort. Want je ontneemt ze als het ware een stukje van hun autonomie en zelfredzaamheid.
Maar het allerbelangrijkste inzicht hier is: wat leef je voor als je jezelf wegcijfert?
Welke boodschap geef je dan af? “Ik ben niet belangrijk.”
Als je jezelf wegcijfert, zend je de boodschap uit “Mijn Ik is niet belangrijk” en is dat de levensles die je je kinderen meegeeft. – Saskia Markestein
Door jezelf weg te cijferen, leer je je kind dat je eigen energie, je eigen ruimte, je eigen tijd, MINDER belangrijk is dan de tijd van een ander. En met name moeders die meisjes hebben houden hiermee het patroon in stand dat vrouwen altijd voor anderen klaar moeten staan.
Word je bewust van de patronen die je voorleeft. Kinderen zijn heel flexibel en merken een verandering direct op. Het is nooit te laat om te veranderen!
Reden 4: De natuurlijke behoefte naar autonomie
Ieder mens is op zoek naar de balans tussen autonomie en verbondenheid. Autonomie is de behoefte van de mens om zijn uniekheid te leven en te functioneren als een gescheiden persoon. De behoefte aan verbondenheid is de behoefte om je emotioneel met anderen te verbinden en de illusie van gescheidenheid op te heffen.
Als deze balans verstoord is, merk je dat op emotioneel en fysiek vlak. Het is dus heel belangrijk om ervoor te zorgen dat je genoeg me-tijd hebt: tijd waarin jij kan zijn wie jij bent en je kan ontwikkelen tot de persoon die je wilt zijn. Wanneer die momenten van autonomie worden afgewisseld door momenten van verbondenheid, beleef je meer plezier aan de momenten van samen-zijn.
Voor kinderen is het heel belangrijk dat hun ouders in balans zijn wat autonomie en verbondenheid betreft, omdat dit patroon doorgegeven wordt aan het kind. Of het wijzertje doorslaat naar verbondenheid of autonomie -en in het geval van vrouwen is dat vaak de kant van verbondenheid- kan bepalend zijn voor het gedrag van je kind.
Wil je bijvoorbeeld altijd de harmonie bewaren? Kan je geen nee zeggen, geen grenzen stellen? Kinderen hebben duidelijkheid nodig en zullen dit op alle mogelijke manieren proberen te verkrijgen. Door “lastig” gedrag bijvoorbeeld.
Nee zeggen is ook een vorm van voor jezelf zorgen. Daarbij komt dat kinderen die nooit nee horen, niet voorbereid zijn op de uitdagingen in de maatschappij als ze volwassen zijn. Nee zeggen tegen je kind is een vorm van liefde. Liefde voor jezelf, én liefde voor je kind.
Hoe jij in het leven staat en wat jij VOORleeft, heeft een hele grote invloed op het gedrag en de ontwikkeling van jouw kind. Word je bewust van hoe jij in het leven staat en er zal een heel andere verbinding ontstaan.
De gedachte dat het niet mogelijk is om meer tijd voor jezelf vrij te maken, is een beperkende gedachte en deze ben jij gaan geloven. Ook kan het een excuus zijn om niet teveel moeite te hoeven doen.
Je hoeft niet alles te geloven wat je denkt! Er is altijd een mogelijkheid. Vraag hulp aan ouders, schoonouders, familie, vrienden. Maak afspraken met je partner over de zorg voor de kinderen. Zorg dat je overdag jouw energie goed verdeelt, zodat je de kostbare avonduren wanneer de kinderen op bed liggen, kan gebruiken om iets voor jezelf te doen.